Willem Dieleman (1986) groeide op in Middelburg en woont in Amsterdam. Hij studeerde Nederlands en verdiepte zich in wat een tekst tot literatuur maakt en hoe instituties de waarde ervan beïnvloeden. Zijn fascinatie voor institutionele kritiek loopt als een rode draad door zijn werk.

Op speelse wijze zet hij zich af tegen autoriteit, niet door sterk activisme, maar door de oneffenheden in systemen te zoeken, deze over te nemen en naar zijn hand te zetten. Zijn kunst heeft een sterke maatschappelijke component: hij brengt mensen samen zonder in sentimentaliteit te vervallen. Zo verbindt zijn Tiny Buurthouse daklozen met yuppen, en geeft het Museum voor Onbedoelde Kunst mensen zonder artistieke achtergrond de kans om een tentoonstelling te cureren. Kunst en literatuur zijn voor hem geen luxe, maar essentiële middelen om een weerbare en betrokken samenleving te creëren.

In zijn schrijven zoekt Dieleman altijd naar de menselijkheid—vooral naar onmogelijke menselijke interacties en wringende denkbeelden. Hoewel zijn werk kritisch en ironisch is, blijft cynisme hem vreemd. Hij vertrekt vanuit een positief mensbeeld en bevraagt structuren door mensen anders te laten kijken naar hun dagelijkse handelingen.